Piknik patriotyczny w Krzyżowej

Warto przypomnieć, że „12 listopada 1989 w Krzyżowej na Dolnym Śląsku odprawiona została historyczna msza święta. Udział w niej wziął premier pierwszego niekomunistycznego rządu w Polsce Tadeusz Mazowiecki oraz kanclerz Niemiec Helmut Kohl (…). Za symboliczny początek nowego etapu we wzajemnych relacjach obu krajów uznano moment, kiedy w trakcie nabożeństwa szefowie obu rządów objęli się, na znak przekazania sobie pokoju. Premier Tadeusz Mazowiecki podkreślił wówczas, że Msza Pojednania wzmocni poczucie braterstwa między narodem polskim i niemieckim. Kanclerz Helmut Kohl powiedział po mszy: – Cieszę się, że mogłem to przeżyć i myślę, że poczynając od tego miejsca, przy którym powstało tak wiele z najlepszej duchowej tradycji Niemiec, dzieło przyjaźni wyjdzie ku nowej wolnej Europie (…)”.

Pierwszym punktem integracji na pikniku było spotkanie z osobami, których serca biją dla Kresów Wschodnich: panią Iwoną Kozłowską – przedstawicielem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Komandorem Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego, panem Tadeuszem Samborskim – Członkiem Zarządu Województwa Dolnośląskiego, paniami Grażyną Orłowską-Sondej oraz Beatą Pawłowicz – inicjatorkami akcji „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”.

Kolejnym punktem spotkania wolontariuszy, którzy już 8 lipca wyruszą ratować od zapomnienia polskie nekropolie, był udział w wykładzie historycznym na temat Kresów wygłoszonym przez Tomasza Kubę Kozłowskiego – koordynatora programu Warszawska Inicjatywa Kresowa w Domu Spotkań z Historią. Należy przypomnieć, że pan Tomasz został odznaczony brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis przyznanym przez prof. Małgorzatę Omilanowską.

Podczas pikniku wolontariuszom przekazano praktyczne porady związane z wykonywaniem prac renowacyjno-porządkowych na polskich cmentarzach. Uczestnicy akcji dzielili się swoimi spostrzeżeniami i uwagami. Uroczystość w Krzyżowej stanowi swoiste ładowanie baterii przed wyjazdem na Kresy Wschodnie. Czas wspólnie spędzonych chwil minął stanowczo za szybko, mimo że pieśni patriotyczne śpiewane przy ognisku wybrzmiewały do białego rana.