Wolontariusze w Warszawie

W stolicy pojawiliśmy się tego samego dnia około godziny dziesiątej. Pierwszą atrakcją było zwiedzanie Sejmu. Pani przewodniczka opowiadała różne ciekawostki, sprawdzała także naszą wiedzę, wypytując m.in. o skład sejmu czy jego kadencję. Potem mieliśmy czas na chwilę rozmowy i zdjęcia z panem posłem Michałem Dworczykiem, który późnej zaprosił nas na obiad do sejmowej restauracji. Następnie przeszliśmy Traktem Królewskim do Pałacu Prezydenckiego. Pan przewodnik oprowadzał nas po budynku, szczegółowo opowiadając o jego salach. Wędrówka rozpoczęła się od prawego skrzydła Pałacu Prezydenckiego. Tu mogliśmy zobaczyć historyczny Okrągły Stół. Zwiedziliśmy także: Salę Chorągwianą, Obrazową, Kaplicę, Salę Rokoko, Białą, Niebieską i Jadalnię, Antyszambrę i Salę Kolumnową. W każdym z tych pomieszczeń nasza grupa mogła sobie zrobić zdjęcie, chociażby na fotelu Prezydenta czy przejść korytarzami jego domu. A na koniec sfotografowaliśmy się na Reprezentacyjnej Klatce Schodowej.

Później spacerem udaliśmy się do Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie dowiedzieliśmy się wielu interesujących informacji o historii Polski i Warszawy z roku 1944. Pani przewodnik oprowadzała nas, opisując losy walczącej stolicy. Na parterze mogliśmy zobaczyć czas okupacji i sam wybuch powstania – godzinę „W”. Tu usłyszeliśmy dźwięk wybuchu, a na ścianach wisiały m.in. historyczne obwieszczenia z 3 sierpnia 1944 roku, „Biuletyn Informacyjny” oraz ulotki okolicznościowe. Na pierwszym piętrze oglądaliśmy kolekcję powstańczych opasek, walki w sierpniu i codzienne życie powstańczej Warszawy. Po każdej z opowieści pani przewodnik mogliśmy udać się na poszukiwania kartek z kalendarza od lipca do października 1944, na których szczegółowo opisano wydarzenia sprzed i po powstaniu. Karty te można było zabrać ze sobą na pamiątkę. Ogromne wrażenie zrobił na nas film „Miasto Ruin”, w projekcji 3D, ukazujący obraz prawie doszczętnie zniszczonej i spalonej Warszawy. Oglądając stolicę z lotu ptaka można było poczuć na własnej skórze to wszystko, co dotknęło naszych rodaków. Bardzo smutnym miejscem była sala, w jakiej zapoznaliśmy się z oryginalnymi protokołami sekcji zwłok ludzi, którzy stracili życie w Warszawie. Dokumenty były zalane w żywicy i leżały na stole. Na koniec przechodziliśmy w ciemności, ciszy i skupieniu symbolicznym kanałem, odtworzonym w muzeum. Kanały służyły do listownego porozumiewania się, roznoszenia meldunków, do przejścia w inne dzielnice miasta. Powstańcy brodzili w brudnej wodzie, przedzierając się przez fekalia, szczury, wielu straciło w nich swoje życie. Po dwugodzinnej lekcji historii w muzeum pozostał niedosyt.

Wieczorem udaliśmy się na kolację do Galerii „Złote Tarasy”. Na koniec, tuż przed odjazdem o godzinie 20:00, zrobiliśmy sobie jeszcze zdjęcia pod Pałacem Kultury i Nauki. Zmęczeni, ale bardzo zadowoleni przywitaliśmy o drugiej w nocy nasze domy. Wolontariusze i pani Anna Kozioł składają serdeczne podziękowania panu Posłowi Michałowi Dworczykowi za możliwość udziału w tak ekscytującej podróży, a także koordynatorom wyjazdu – pani Joannie Walaszczyk i panu Januszowi Manieckiemu. To była ogromna przyjemność Państwa poznać i spędzić z Wami ten czas. Dziękujemy.